sobota, 28 marca 2015

Dziś.Tak zwane wiosenne porządki :)






Piszę, więc jestem...


       Taka pogubiona,ale jestem.Pogubiona i zakręcona w tej całej lawinie bodźców zewnętrznych nie zawsze pożądanych.Wybrakowana emocjonalnie,bez własnego zdania,poważnie zasmucona i notorycznie wątpiąca w siebie,z obniżonym poczuciem własnej wartości...jestem.
Brak mi Ciebie mój Drogi Czytelniku,czy zapomniałeś już o mnie? dziś w nawiązaniu do rozmowy z koleżanką na tematy czysto życiowe postawiłam sobie pytanie ile we mnie odwagi?odpowiedź mnie zdruzgotała...(...)
Cóż mogłabym powiedzieć ? Chyba czuję pewien dysonans.
Najgorsze w tym wszystkim jest to,że uciekam od rozwiązań racjonalnych,a skłaniam się ku życiu w iluzji.Po co? Świadomość pewnych zmian przytłacza ,nie mam pojęcia co dalej.Chyba się poddałam temu,co ludzie nazywają losem.Nie umiem pogodzić się z kwestią braku tych szarpiących mną emocji wzlotów i upadków,które fajnie jest gdy towarzyszą w dniu codziennym...Bo dziś ma codzienność wygląda szaro,tak cholernie bezpłciowo.
Podobno kobieta jest jak otwarta księga...o fizyce kwantowej....po chińsku...Czyżbym i ja była właśnie taką księgą? Sama nie pojmuję czego mi brak,może samotności,odosobnienia na chwilę,spokoju,świętego spokoju.Dlaczego wszyscy dookoła mówią: żyj tak,zrób tak,tak będzie lepiej.Ja tak bardzo pragnę szczęścia i ...mam na nie swoją receptę mi tylko znaną.Niech inni uszczęśliwiają siebie,a mnie zostawią w spokoju,tego pragnę.Mówię to dziś i podpisuję się pod tym rękami i nogami. Dajta wy mi wszyscy święty spokój!  
     Tak,mam chandrę.Bo przestaję lubić ludzi,zaczynam stronić od toksycznych związków,znajomości.Do tego tracę zaufanie do coraz to większego grona ...Jest garstka tych ,którzy zrozumieją,reszta ech...
Człowiek to dwulicowa bestia,potwór w skórze owcy,fałszywy maszkaron. Nie lubię ludziów, przynajmniej dziś.Jeśli zechciałbyś pokazać mi prawdziwą swoją twarz-odezwij się.Jeśli masz zamiar kłamać,zawodzić,oszukiwać i mówić prawdę połowiczną-znikaj.Nie mam czasu na marnotrawienie go na fałszywych przyjaciół.
Zdegustowana ludzkimi postępkami,przerażona własnym wyobcowaniem,maluję.Nie chcę wchodzić w głębsze przemyślenia,po prostu maluję.To prosty sposób,prosty mechanizm,prosta recepta na moje szczęście.Na razie wystarcza.Jako pełna pomysłów osoba,twórcza i kreatywna odnajduję się w tym,co robię.Z nadzieją,że ktoś to kiedyś doceni.I tym pozytywnym(podobno wybitni zostali odkryci dopiero po śmierci )akcentem,idę spać.
Dziś nawet trudno zadedykować mi jakąś melodię dla siebie -ciebie,więc wrzucam coś przypadkowego.DOBRANOC.

https://www.youtube.com/watch?v=zAUoXf1N3u0&spfreload=1